Ana Antinükleer Antikor
Otoimmün hastalıklar, konak kendisi antijenlerine saldırması neticeninde
oluşur.
Sistemik romatizmal hastalıklar, çok sayıda uzuv ve sistemi tuttukları için,
seyrek patognomonik tek tanısal kritere sahiptirler.
İlginç olarak, bu hastalık grubunun her biri, değişik otoantikor tarzı ile
ilişkilendirilebilir.
Tanı, muayenehane özelliklerin yanında, hastanın kanında saptanan özel
antikorlar ile konulur.
Bunlar kanda belirleme edildiklerinde meydana çıkmakta olan tek
romatizmal hastalığı işaret edebilirler; konulan teşhisin konmasında
belirleyici olabilirler ve prognoz konusunda ehemmiyetli bulgular
sağlayabilirler.
Basit olarak ifade etmek gerekirse; ANA iki şeklinde ölçülebilir.
Birincisi jenerik olarak bütün antikorların değerlendirildiği ANA ölçümü, öteki
de hastalıklara orjinal olabilen özel antikor tayinidir.
Jenerik ANA ölçümü, immünofloresan teknikleri ve ELISA tekniği ile
yapabilir.
ANA olumlu ise, özel antikorlar otomatize yöntemler ile araştırılabilir.
İmmünofloresan ANA tayini altın standarttır.
Klinik kuşkusu olanlarda yüksek titrelerde saptanırsa manalıdır.
Ayrıca ANA boyanma paternleri de özel antikorların hücrenin hangi
mekanları ile tepkiye girdiğini göstererek özel hastalık ile ilgili düşünce
verebilir.
Jenerik ANA sistemik lupus eritematozus (SLE) ve skleroderma için epey
duyarlı iken, bu hastalıklarda özgüllüğü düşüktür.
ANA sıhhatli insanlarda ve çoğu farklı patolojik halde olumlu bulunabilir.
Bu nedenle şunlar hastalığın tanısının dışlanmasında ehemmiyetli olabilir.
Spesifik antikorlar da çoğunlukla işaret ettikleri hastalıklar için, Jenerik
ANA’nın aksine spesifiktir ve duyarlılıkları düşüktür.